بررسی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش زنان به تک فرزندی ( مطالعه موردی : زنان متاهل ساکن شهر تهران )

چکیدهامروزه پدیده تک فرزندی الگوی بسیاری از خانواده ها شده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان رابطه ویژگی های جامعه مدرن (اشتغال زنان، سن ازدواج، فردگرایی و تحصیلات زنان) در کلان شهر تهران با گرایش و پذیرش الگوی تک‎فرزندی ارادی در بین زنان است. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی-توصیفی و از لحاظ روش شناسی، یک تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق زنان متاهل (۱۵ تا ۴۹) ساله شهر تهران است که ۴۲۰ نفر به عنوان نمونه از بین آن ها انتخاب شدند. انتخاب نمونه با تلفیق نمونه‎گیری خوشه ای و طبقه بندی نامتناسب صورت گرفته و ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات و داده ها در این تحقیق ، پرسشنامه محقق‎ساخته است. نتایج نشان میدهد گرایش به تک فرزندی با میزان فردگرایی، سن ازدواج، سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال رابطه معناداری دارد؛ به عبارت دیگر با بالا رفتن سن ازدواج، فردگرایی و سطح تحصیلات، گرایش به تک فرزندی افزایش می‎یابد و بالعکس و در مشاغل رده بالا، گرایش به تک‎فرزندی بیشتر است. در نهایت میتوان گفت زنان امروزی تحت تاثیر عوامل مختلف اجتماعی که به برخی از آنها اشاره شد به هویتی جدید دست یافتهاند که فرزندآوری کمتر را توصیه میکند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: گرایش به تک فرزندی زنان ، فردگرایی زنان ، وضعیت اشتغال زنان ، تحصیلات زنان