سازمان های بین المللی

زمینه و هدف؛ سازمان بین المللی سازمانی است که تابعان آن دولت ها هستند و بر اساس معاهده بین دولت ها بوجود می آید. صرف وجود عهده نامه بین دولت ها سازمان بین المللی را تشکیل نمی دهد. نهادهایی وجود دارند که ممکن است دارای ساختاری منظم باشند و اجلاس های ادواری داشته باشند ولی در زمره ی سازمان های بین المللی قرار نگیرند؛ زیرا وقتی ما برای آنها شخصیت حقوقی بین المللی قایل نشویم، به معنای این است که حیات مستقلی برای آنها قایل نیستیم و وقتی حیات مستقلی نداشته باشند، نمی توانند در قلمرو سازمان های بین المللی قرار گیرند. صلاحیت سازمان های بین المللی، اختیاری است که به موجب تصویب اساسنامه برای اعضای سازمان داده می شود تا در چهارچوب آن به اهداف خود نایل آید.روش پژوهش؛ مطالب گرد آوری شده بر اساس مطالعات کتاب خانه ای، فیش برداری، تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام گرفته است. استفاده از رسالات و مقالات پژوهشی و کتب حقوقی در این زمینه نیز بهره فراونی گرفته شده است.یافته های پژوهش؛ سازمان های بین الملل، به عنوان ارگانیسم های بین المللی برای حل مشکلات ناشی از روابط بین الملل مددکار دولتها شدند. تا آن حد که در حال حاضر همچون نهادهایی حقوقی به تقریب در تمام عرصه های روابط بین الملل حضوری فعال یافته اند. امروزه سازمان های در تمام حوزه های بین المللی ریشه دوانده اند بین المللی با پیمودن مرزهای جغرافیایی تقریبا در چارچوب و هر مساله ای که به نحوی از انحاء با منافع جامعه بین الملل مرتبط باشد عموما سازمانهای بین الملل تنظیم می گردد.

کلیدواژه ها:

سازمان های بین المللی ، شخصیت حقوقی ، ارکان سازمان های بین المللی