بررسی اثر سرعت پیشروی، زاویه رأس ابزار و سرعت برشی بر میزان تورق درسوراخکاری کامپوزیت های پلاستیکی تقویت شده باالیاف کربنی

کامپوزیت ها موادی هستند که از دو یا چند عنصر سازنده تشکیل شده اند که به محصولی با ویژگی های بهتری نسبت به تک تک عناصر تشکیل دهنده آن منتهی می شود. سوراخکاری پر اهمیت ترین فرایند در مرحله مونتاژ قطعات پیچیده کامپوزیتی محسوب می شود. محققان تلاش می کنند تادر زمینه سوراخکاری مواد کامپوزیتی به یک حد بهینه در متغیرهای ماشین کاری، هندسه ابزار و مدلهای تئوری از نیرو وگشتاور برشی بحرانی، دست یابند. کار انجام شده کوششی جهت نشان دادن آماری روابط میان پارامترهای سوراخکاری هندسه ابزار در نیرو و گشتاور سوراخکاری است. از نتایج تحلیل واریانسANOVA) استفاده شده است تا فرضیه ای را جهت ارائه یک مدل برای پیشگویی تخریب های به وجود آمده ارائه نماید . سوراخکاری با ترکیبی از سه زاویه راس ، سه سرعت پیشروی و سه سرعت برشی بر روی فیکسچر مناسب انجام می شود. اطلاعات مربوط به نیرو و گشتاور توسط دینامومتر ثبت و بصورت نمودار استفاده می گردد. میزان خرابی اطراف سوراخ توسط تکنیک میکروسکوپ نوری محاسبه شده و بدست آمده است. مقایسه میان خرابی سوراخ ها توسط پارامتر فاکتور تورق که بصورت بیشترین قطر ناشی از تخریب بر قطر اسمی سوراخ می باشد، انجام شده و نهایتا تحلیل بر اساس تاثیر فاکتورهای موثر بر نیرو و گشتاور سوراخ کاری انجاممی شود. نتایج نشان می دهد که زاویه راس ابزار بیشترین تاثیر را بر تورق دارد. سرعت پیشروی دومین فاکتور اثرگذار بر میزان تخریب از لحاظ اهمیت می باشد. این اهمیت ناشی از اثری است که زاویه راس مته بر نیروی سوراخکاری دارد. سرعت برشی یا سرعت چرخش ابزار در مقایسه با دو عامل قبلی اثر ناچیز ی بر تورق دارند.

کلیدواژه ها:

پلاستیک های تقویت شده با الیاف کربن ، تورق ، پارامترهای موثر سوراخکاری ، زاویه راس مته ، تحلیل واریانس