ارائه الگوی توانمندسازی نو معلمان دوره ابتدایی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی توانمندسازی نو معلمان دوره ابتدایی شهر تهران می باشد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی بود. در بخش اول (کیفی) برای انجام مصاحبه میدانی، جامعه آماری پژوهش، اساتید برجسته حوزه مدیریت آموزشی و برمعلمان برجسته و موفق باسابقه طولانی در امر آموزش ابتدایی بودند که این افراد، به صورت هدفمند برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب گردید (۱۸ مصاحبه با ۱۸ نفر و تا حد اشباع نظری ادامه یافت)؛ و در بخش دوم (کمی) بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از پژوهش کیفی، اقدام به ساخت پرسشنامه نموده و این پرسشنامه (۵۳ گویه و در قالب ۸ مولفه) در بین کلیه نو معلمان ابتدایی (معلمان ابتدایی شهر تهران که دارای سابقه شغلی کمتر از ۳ سال داشتند) توزیع گردید (۲۷۰ معلم). از نرم افزار Max QDA نسخه Pro به منظور تحلیل مصاحبه ها و استخراج کدهای پژوهش استفاده شد. از شاخص های کشیدگی و چولگی به منظور بررسی توزیع داده ها (طبیعی و یا غیرطبیعی بودن) و برای بررسی و پاسخ به سوالات پژوهش و رسم و تدوین مدل اندازه گیری و مدل ساختاری از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۴، Smart PLS نسخه ۰/۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که هر هشت متغیر به دست آمده از پژوهش حاضر که شامل آموزش و یادگیری، ارتقای دانش معلمان، نگرشی، فردی، ارتباطی، موانع توانمندسازی معلمان، سازمانی و مدیریتی می-باشد، از مولفه های اثرگذار بر توانمندسازی نو معلمان ابتدایی شهر تهران می باشد. با توجه به ضرایب به دست آمده، مشخص گردید که مولفه ی فردی از سایر مولفه ها تاثیرگذارتر می باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، تکنولوژیکی ، نومعلمان ، دوره ابتدایی