تمایل به فرزندآوری در شهر کرمانشاه: تعیین کننده ها و محدودیت ها

به دلیل اهمیت تحولات جمعیتی ایران در دهه های گذشته، هدف از انجام این مطالعه، شناسایی عوامل اجتماعی_اقتصادی مرتبط با تمایل به فرزند­آوری است. تحقیق حاضر، توصیفی_تحلیلی از نوع تحلیل ثانویه و روش پیمایش و به لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری این داده ها مربوط به طرح نگرش جوانان در آستانه ازدواج به فرزند­آوری در شهر کرمانشاه است که توسط پژوهشکده آمار در سال ۱۳۹۷ انجام شد؛ بر این اساس، ۳۷۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه­ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار  SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از رگرسیون خطی، آزمون خی دو، آزمون t و تحلیل واریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد، حدود ۷/۲ درصد از افراد بدون فرزند هستند و ۱/۳۳ درصد دارای یک فرزند، تمایل به داشتن فرزندی دیگر ندارند. تفاوت معناداری در تمایل به فرزندآوری در متغیر­های حمایت اجتماعی، جنس، سن، ترجیح جنسیتی، وضعیت شغلی وجود دارد، اما بین تمایل به فرزندآوری و فشار اجتماعی، نگرانی از فرزندآوری، پایگاه اجتماعی_اقتصادی، محل سکونت، تحصیلات، وضعیت منزل و مدت زمان استفاده از اینترنت رابطه معنادار نیست .از بین متغیر­هایی که بر تمایل به فرزندآوری اثر مستقیم دارند، ترجیح جنسیتی و وضع شغلی بیشترین تاثیر منفی و حمایت اجتماعی تنها متغیری است که بر تمایل به فرزندآوری اثر مثبت دارد. درمجموع، متغیر­های تحقیق توانسته­اند ۵۶/۰ درصد از تغییرات تمایل به فرزند­آوری را تبیین کنند. برای ایجاد تمایل به فرزند و فرزندآوری، باید به نقش عواملی چون حمایت اجتماعی و زندگی شغلی و خانوادگی زنان توجه کرد و برای تقویت آن ها برنامه­ریزی و سیاست گذاری کرد.

کلیدواژه ها:

تمایل ، باروری ، حمایت اجتماعی. فشار اجتماعی ، نگرانی از فرزندآوری