بررسی تاثیر محیط شهری بر علاقه مندی شهروندان برای استفاده از روش های نوین تفکیک زباله (مورد مطالعه: شهر خوی)

افزایش جمعیت، توسعه شهری و به تبع آن تولید مواد زائد حاصل از فعالیت های انسانی باعث به مخاطره افتادن محیط زیست شده، که می بایست اقدامات اساسی برای حفظ آن و بازگشت مواد صورت گیرد. بازیافت و استفاده مجدد از مواد زائد جامد، یکی از موثرترین روش ها در این امر می باشد که علاوه بر کاهش آلودگی محیط زیست، به صرفه جویی در مصرف منابع و انرژی کمک می کند. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش ساکنین شهرستان خوی در زمینه تفکیک زباله از مبدا صورت گرفته است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. انتخاب جامعه مورد بررسی در دو بخش شهری و روستایی و با ۳۰۰ نمونه به صورت تصادفی انجام شد. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش یک پرسشنامه محقق ساخته بود. جمع آوری داده ها با پرکردن پرسشنامه ها توسط خود افراد یا به روش مصاحبه صورت گرفت و در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش هفدهم و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن به انجام رسید. نتایج نشان می دهد، بیشترین میزان تفکیک در هر دو منطقه شهری و روستایی مربوط به پلاستیک بوده که در منطقه شهری ۵/۶۵ درصد و در روستایی ۶۴ درصد بوده است. میزان آگاهی مردم در مورد مناسب ترین روش دفع زباله در شهری ۸۳ درصد و در روستایی ۵۱ درصد می باشد. همچنین میزان آگاهی مردم درباره کمپوست در شهری و روستایی به ترتیب ۴۵ درصد و ۱۶ درصد می باشد. میزان امتیازات آگاهی، نگرش، عملکرد و دیدگاه مردم در مناطق شهری به ترتیب ۵۱/۱۰، ۸۲/۴۳، ۲۶/۲، ۵۱/۵ و در مناطق روستایی ۶۸/۳، ۶۴/۲۰، ۹۷/۱، ۶۸/۲ می باشد. مشاهده می شود میزان آگاهی، نگرش، عملکرد و دیدگاه مردم در مناطق روستایی ضعیف تر از مناطق شهری بوده است.

کلیدواژه ها:

تفکیک از مبدا ، بازیافت ، خوی ، پسماند ، کمپوست.