تاثیر واقعیت مجازی بر تکنیک های توانبخشی در دوران پاندمی کووید ۱۹

مقدمه: در طی چند سال اخیر با توجه به پاندمی کووید ۱۹ ، درمان افراد زیادی با مشکل مواجه شد که بیماران با ناتوانی های عصبی،حرکتی و رشدی از جمله این افراد بودند. روشهای توانبخشی از راه دور راه حل بسیار خوبی برای جلوگیری از آسیب به این قشر در نظرگرفته شدند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیرات واقعیت مجازی بر تکنیک های توانبخشی در دوران پاندمی کووید ۱۹ میباشد.روش پژوهش: این پژوهش به صورت مروری و از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی pubmed و scopus و با ترکیب کلید واژه هایجستجو شامل واقعیت مجازی، توانبخشی در کرونا و سیستم بازتوانی واقعیت مجازی با ارتباط گرهای AND و OR با محدودیت زمانی۵ سال اخیر انجام شد. در این مطالعه مقالات با دسترسی آزاد تمام متن و انگلیسی زبان به عنوان معیار ورودی و در صورتی که به صورتکاملا مرتبط با بیماری کووید ۱۹ نبودند از مطالعه خارج می شدند.یافته ها: در این مطالعه ۱۲۱ مقاله بازیابی شد که در نهایت ۶ مقاله مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن است که واقعیتمجازی تمامی فعالیتها را در زمان واقعی شبیه سازی می کند و کاربران از طریق روش های حسی میتوانند تعامل داشته باشند. اینرویکرد امکان درمان توانبخشی بیماران را از خانه فراهم کرده و موجب ساماندهی زمان و طول دوره درمان بیماران گردیده است. در اینروش میتوان مدتزمان و شدت تمرین را با توجه به توانایی بیمار تنظیم نمود. از واقعیت مجازی برای توانبخشی بسیاری از بیماریهااز جمله پارکینسون، سکته مغزی، ضایعه نخاعی و غیره تا به امروز استفاده شده که خود منجر به افزایش کیفیت زندگی درمانگران می گردد.نتیجه گیری: از آنجاییکه توانبخشی سنتی زمان بر می باشد، واقعیت مجازی با کاهش رفت و آمد و فاصله جغرافیایی درمانگران موجبصرفه جویی در زمان توانبخشی شده است. این فناوری باعث افزایش انگیزه و مشارکت بالای بیماران جهت آموزش و انجام تمرین هایحرکتی و موجب تداوم درمان بیماران گشته است. در نهایت این ابزار استرس بیماران را کاهش داده و به افزایش کیفیت زندگی آنها منجر می شود.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، توانبخشی ، کووید ۱۹ ، ارتقا سلامت