جداسازی و غربالگری باکتری های مقاوم به شوری از ریزوسفر درختان گز و تاغ بیابان های استان کرمان

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیر زیستی محدود کننده تولیدمحصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که باعث کاهش رشد و عملکرد گیاهان می شود. استفاده از باکتری های ریزوسفری مقاوم به شوری یک راهبرد موثر برای تسهیل رشد گیاهان در خاک های شور می باشد. هدف از پژوهش حاضر جداسازی و غربالگری باکتری های مقاوم به شوری از ریزوسفر درختان گز و تاغ بیابان های استان کرمان است. در این راستا ابتدا ازریزوسفر این گیاهان در بیابان های استان کرمان ۹۵ باکتری جداسازی و خالص سازی شد. سپس رشد باکتری ها در غلظت های متفاوت شوری ۶۵۰،۶۰۰،۵۰۰،۴۰۰،۳۰۰،۲۰۰،۱۰۰،۰ میلی مولار کلرید سدیم درمحیط کشت جامد میکروبی بررسی شد وباکتری ها در سه گروه مقاوم، نیمه مقاوم و حساس به شوری گروه بندی شدند. برای بررسی میزان رشد باکتری ها در غلظت آماری های متفاوت شوری در محیط کشت مایع، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار سطح شوری ۸۵۰،۶۵۰،۳۲۰،۰ میلی مولار کلرید سدیم و ۱۵ باکتری در سه تکرار انجام شد. نتایج تجزیه آماری نشان داد که باکتری ها از نظر مقاومت به شوری با هم تفاوت معنی داری داشتند. برخی از باکتری ها توانایی تحمل غلظت های بالای نمک تا ۸۵۰ میلی مولار کلرید سدیم را هم داشتند و در این غلظت شوری به خوبی رشد کردند. باکتری های ریزوسفری مقاوم به تنش های غیر زیستی با قابلیت های متابولیکی و ژنتیکی ذاتی خود می توانند به کاهش تنش های غیر زیستی در گیاهان کمک کنند. بنابراین، انتخاب، غربالگری و کاربرد میکروارگانیسم های مقاوم به تنش می تواند گزینه مناسبی برای کمک به غلبه بر محدودیت های بهره وری گیاهان در مناطق تحت تنش باشد.

کلیدواژه ها:

باکتری ، تنش ، شوری ، گیاهان بیابانی