جزیره ای در سرگردانی

سیمین دانشور در بین داستان سرایان معاصر ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است . بخشی از این ویژگی در پیشتازبودن او به مثابه یک نویسنده زن است و بخشی دیگر نیز خلاصه می شود در تصویر و پرداختی که او از زن ایرانی در آثارشارائه می دهد . مقاله حاضر که به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده به بررسی شخصیت های موجود در داستان جزیرهسرگردانی می پردازد.تا به عینه مشخص شود داستانهای دانشور واقعیت را منعکس می کند و موضوعاتی چون دزدی ، زنا ،ازدواج ، زایمان ، بیماری ، مرگ ، خیانت ، فقر ، تنهایی را در بر می گیرد . دانشور در تصویر کردن شیوه زندگی طبقات پایینو طبقه متوسط سنتی و طبقه بورژوا به یک اندازه مهارت دارد ، و آثار او خواننده را با این طبقات آشنا می کند . به خصوص بهسرنوشت پیرزنان تنهایی توجه دارد که همه عمر خود را در تلاش معاش سپری کرده اند و پایان زندگی را با فقر و دلشکستگیمی گذرانند . نتیجه آنکه زبان دانشور زبانی است پخته و روان و شفاف ، بی هیچ گونه ابهام و ادا و اطوار ، زبانی که از متن هایادبی گذشته بهره های بسیار برده و همچون آن ها اغلب بیان توضیحی و تشریحی دارد تا بیان روایتی و تصویری . در زنانجزیره سرگردانی سیمین دانشور ، رابطه سه نسل زن را در سه مقطع تاریخی نشان می دهد ؛ که هر یک نماد طبقه ای از زنانایرانی هستند.

کلیدواژه ها:

جزیره سرگردانی ، سیمین دانشور ، زن ، شخصیت پردازی