سالمندی در ساختار جمعیتی ایران

یکی از مسائل عمده جمعیتی در اغلب کشورهای جهان مسئله سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. در حال حاضر کشور ایران نیزمرحله انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به سالخوردگی را تجربه می کند. سالخوردگی جمعیت یک فرایند شناخته شده و قابل پیش بینی است. سالمندیفعال و به حداکثر رساندن سطح سلامت، مشارکت و امنیت افراد سالمند به منظور تقویت کیفیت زندگی آنها، تمهیدات اجتماعی، بهداشتی، فرهنگی واقتصادی خاص خود را میطلبد. تناسب امکانات رفاهی برای جمعیت سالمند به منظور ارتقا کیفیت زندگی آنها بخشی از وظایف سازمان بهزیستی کشور میباشد. در این مقاله تلاش می شود ساختار سالمندی در ایران و امکانات سازمان بهزیستی در این بخش مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، تناسب ساختار سنی ، ساختار جمعیت ، چالش سالمندی ، سالمندی فعال