سنجش مولفه های تعاملات اجتماعی بر طراحی داخلی مراکز سلامتی کودکان اوتیسم

با توجه به اهمیت فضاهای سلامتی در حفظ و بهبود سلامت افراد جامعه، طراحی داخلی مراکز درمانی نقش بسیار مهمی دارد. این طراحی باید به لحاظ عملکردی و کالبدی مناسب باشد و تاثیر قابل توجهی بر مراجعین، بیماران و پرسنل درمانی داشته باشد. هدف اصلی طراحی داخلی مراکز درمانی، کاهش استرس و اضطراب است و همچنین با ایجاد فضای آرام و امیدبخش، محیط را صمیمی تر خواهد کرد. این پژوهش به بهبود عملکرد و ا صلاح روان شناختی فضاهای داخلی مراکز درمانی را با ا ستفاده از روش تو صیف-تحلیل، برا ساس نتایج طراحی مبتنی بر شواهد، مورد بر سی قرار داده ا ست. در این پژوهش، با تکیه بر ادبیات پژوهش در طراحی فضاهای درمانی، شاخصه ها و راهکارهای مورد نیاز برای بهبود شرایط کودکان تعیین شده است. نتایج تحقیقات اخیر نشان میدهد که محیط مناسب برای کودکان با اوتیسم تاثیر قابل توجه ی در سلامت آنها دارد. در حال حاضر، تعداد محدودی مرکز نگهداری کودکان با اوتیسم در ایران وجود دارد و هنوز استانداردهای خاص برای آنها تعریف نشده است. احداث مراکز تخصصی و تامین منابع کافی برای آنها، گام مهمی در جهت حفظ سلامت و رفاه این کودکان خواهد بود. ا ستفاده از عوامل روان شناختی با توجه به روحیه این بیماران در طراحی این مراکز و تولید محیط های امن، بهبود کیفیت خدمات درمان را تضمین میکند. همچنین، استفاده از نور، رنگ، آکوستیک، تهویه مناسب، فضاهای قابل تطبیق و چند عملکرد، فناوری های جدید و ادغام عنا صر طبیعی در داخل و خارج ساختمان موجب افزایش حس آرامش و کاهش ا سترس آنها می شود. این عوامل بهبود عملکرد درمان را تسهیل کرده و تاثیر قابل توجهی در بهبود سلامت جسمانی و روانی برای این افراد دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، اوتیسم ، تعاملات اجتماعی