تحلیل سلطه شناسی عشق در منظومه لیلی و مجنون نظامی بر اساس دیدگاه جامعه شناسی لوکاچ، بوردیو و آدورنو

فرضیه سلطه­شناسی عاشق ­و معشوق بر یکدیگر، برآیند روی کرد جامعه­شناختی­ نظریه پردازی مانند جورج لوکاچ، پی­یر بوردیو و تئودور آدورنو در مقوله عشق است. در این مقاله، بنا براین است که از طریق خوانش عناصر جامعه­شناختی ذی ربط با عشق، به وضعیت سلطه، علل و پیامدهای آن در عاشقانگی لیلی ­و­ مجنون نظامی­گنجوی بپردازیم. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است، این تحقیق آشکار ساخت که عشق با جدال دیگرخواهی دو کودک تا نوجوانی و جوانی، در جغرافیایی صورت گرفته و عینیات، ذهنیات و عادت­واره­ها و پایگاه اجتماعی، بر سلسله مراتب رفتاری عشاق حاکم گشته است، نه اراده آن ها وحدت جمع و سلطه-؛ در تفکر عشاق رسوخ کرده و همبستگی­های مردمی با لیلی و مجنون، نتوانسته است از پس نظام قبیلگی برآید. جامعه­شناختی رفتار آن ها نشان­داد که سلطه مردانه به عنوان یک افزوده و متغیر، گه گاه لیلی را سلطه­پذیر کرده اما نیروی معشوقگی در اغلب اوقات تعادل سلطه را به نفع لیلی بر هم زده­است و در نهایت عینیات و ذهنیات جامعه، متغیر فعال و طبقاتی دیگری را به نام ابن سلام وارد داستان کرده تا عشق ناکام، که دلخواه ذهنیات جامعه است سوزناک و اثرگذارتر بر فضای داستان سیطره یابد.

کلیدواژه ها:

سلطه شناسی عشق ، پایگاه طبقاتی عشاق ، عینیات و ذهنیات ، لیلی و مجنون