بررسی عشق اروس، عامل زیبایی داستان در«ویس و رامین» و «خسرو و شیرین»( با تکیه بر نظریه جان لی)

منظومه­های عاشقانه « ویس و رامین» فخرالدین اسعد گرگانی و «خسرو و شیرین»  نظامی بی شک از برجسته­ترین آثار منظوم غنایی به شمار می­روند. ابعاد روابط عاشقانه میان شخصیت­های داستان نیز، زمینه مناسبی را برای بررسی  موضوع عشق و انواع آن با نظریه­های روان­شناسی فراهم می­نماید. یکی از این مباحث، نظریه عشق «جان لی» می­باشد. وی به بررسی سه سبک­ اصلی عشق اروس، لودوس، استورگ، سبک های ثانویه مانیا، آگاپه، پراگما و نیز مقایسه آن با رنگ های اصلی پرداخته است. هدف این پژوهش نیز با استفاده از نظریه عشق جان لی، بررسی عشق اروس در این دو منظومه عاشقانه می­باشد. بنابراین مساله اصلی پاسخ به این پرسش است که عشق در این داستان­ها با کدام رنگ عشق در نظریه جان لی مطابقت دارد ومهم­ترین مولفه­­های عشق اروس که عامل اصلی زیبایی و جذابیت در این داستان­ها ست، کدام است؟ نتیجه این پژوهش نشان می­دهد که با بررسی این موضوع به روش توصیفی – تحلیلی در هر دو داستان یک مولفه عشقی مهم (اروس) مربوط به رفتار شخصیت­های داستان شناسایی شده است. این مولفه کنش­ها و انگیزه­های متعددی را شامل می­شود که مطابق با نطریه جان لی به رنگ قرمز است.

کلیدواژه ها:

ویس و رامین ، خسرو و شیرین ، عشق اروس ، جان لی