تطبیق و بررسی ویژگی های اقلیمی و روستایی در رمان های «زائری زیر باران» اثر احمد محمود و «الربیع العاصف» اثر نجیب الکیلانی

ادبیات اقلیمی به عنوان یکی از زیرشاخه ­های مهم ادبیات داستانی در تحولات اجتماعی و سیاسی اکثر جوامع تاثیر داشته است. احمد محمود و نجیب­کیلانی، دو نویسنده بزرگ معاصر فارسی و عربی، از جمله نویسندگان متعهد با اتکا به فرهنگ بومی، مشکلات جامعه را مطرح و اذهان را برای چاره جویی و درک آن ها در قالب داستان ­های خود فرا می­ خواندند. داستان­«الربیع العاصف» از آثار نجیب کیلانی در مورد روستایی با امید و رنج در امتداد تحولات تاریخی معاصر مصر در اواخر قرن بیستم است. داستان «زائری زیر باران» اثر احمد محمود نیز انعکاس اوضاع اقلیم جنوب و مصائب مردم را با چیره­ دستی در صحنه­ های نمایش داستان با نگاه نویسنده نقاد به تصویر کشیده است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی از محدوده مورد مطالعه به بررسی و ارزیابی عناصر اقلیمی با روش کیفی- تطبیقی پرداخته­ است. ابتدا منابع اولیه در حیطه ­­های جغرافیایی و محلی استخراج شده از آثار احمد محمود و نجیب کیلانی در ارتباط با پیامدهای اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است. اهمیت بررسی این موضوع زمانی آشکار می ­شود که در صورت شناخت تاثیر هویت بومی و محلی بسیاری از مشکلات اجتماعی و فرهنگی در جوامع اسلامی نیز حل می­ شد. نتایج حاصل از این پژوهش برای دست یابی به عناصر اقلیمی و بومی تاثیرگذار بمنظور اهداف توسعه پایدار لازم و ضروری است.

کلیدواژه ها:

ادبیات اقلیمی ، احمد محمود ، زائری زیر باران ، نجیب الکیلانی ، الربیع العاصف