کارکرد و نقش زبان در ایجاد فضای شاعرانه با تکیه بر اشعار پروین دولت آبادی

هر شاعر بنا بر نگرش خود، از زبانی خاص برای ایجاد فضای مناسب شاعرانه بهره می برد. پروین دولت آبادی از جمله شاعرانی است که زبان شعری خود را در ایجاد فضاهای مختلف به کار می گیرد تا بتوان مخاطبان را در فضای مورد نظر شعری خود قرار دهد. وی از جمله شاعران معاصری است که از زبانی فاخر برخوردار است و مضامین متنوعی که در اشعار او به کار رفته ، نشان می دهد وی از قدرت و قریحه بالایی در به کار گیری مضامین متعدد برخوردار است . وی به کمک زبان عارفانه و بیان نکات عرفانی ، از واژگانی با تناسب مناسب بهره می برد و مخاطبان را در فضایی عرفانی قرار می دهد. شاعر همچنین برای آنکه مخاطب را در فضایی عاشقانه قرار دهد، از زبان احساسی بهره می گیرد و به کمک ریتم و آهنگ ملایمی که در اشعار خود ایجاد می کند، فضایی عاشقانه و احساسی را ترسیم می کند. دولت آبادی همچنین از زبان شکوه برای بیان اعتراض و انتقاد علیه روزگار و جامعه ای که در آن زندگی می کند بهره می برد و مخطبان به خوبی فضای شعری انتقادی او را درک می کنند. دولت آبادی از شاعرانی است که علاوه بر فضاهای مورد بحث ، زبان را در تعلیم و اخلاق به کار می گیرد و فضایی تعلیمی را در برابر چشمان مخاطب ترسیم می کند به گونه ای که این فضای اخلاقی ، سرشار از نکات تعلیمی فراوانی است و شاعر به کمک تصویرسازی های ناب خود، فضاهای مناسبی را بنا بر موقعیت های گوناگون ایجاد می کند. این تحقیق با روش تحلیل و توصیف سرودههای دولت آبادی و کمک گرفتن از منابع کتابخانه ای صورت گرفته تا فضاهای مناسب شعری به کار برده شده در اشعار او را به کمک زبان مخصوص هر فضای شعری ، برای مخاطبان ترسیم کنیم .

کلیدواژه ها:

پروین دولت آبادی ، شعر معاصر ، زبان شعر ، فضای شاعرانه .