پژوهشی تطبیقی و نشانه شناسانه میان آثار ادوارد هاپر و روی اندرسون

با اختراع ،عکاسی در سالهای اول جایگاه نقاشی دچار لغزش شد. بعدتر با دوربین فیلمبرداری و زایش پدیده سینما عکاسی نیز از اولویت خارج شد؛ اما امروزه در قرن بیست و یکم و در هم تنیدگی ،هنرها مرزبندی میان ،آثار امر دشواری است چرا که نقطه اشتراک های زیادی میانشان وجود دارد این امر مورد توجه هنرمندان معاصر قرار گرفته و از همین روی امروزه آثار هنری متفاوت بسیاری در سبکهای مختلف مشاهده میشود. در این مقاله نویسنده به تفسیر نقاط اشتراک نقاشی و سینما خواهد پرداخت. مطالعه پیشرو قصد دارد هنرمندانی شاخص در دو حوزه نقاشی و سینما را به واسطه ویژگی برجسته سبکی شان با هم مقایسه کند ادواردها پر از نقاشان قرن بیستم و روی اندرسون از سینماگران معاصر کنونی که هر دو هنرمند همواره به واسطه «سکون» در آثارشان مورد توجه جامعه هنری بوده اند و چالشهای متعددی برای مخاطبان و منتقدان آثار خود داشته اند. حال در این مقاله نگارنده با محوریت بررسی و تحلیل ،زمان سکون و ایستایی در آثار این دو هنرمند تلاش دارد نگاهی متفاوت تر در خوانش آثارشان ارائه دهد. با مروری بر دو اصل مهم «زمان» و «فرم» در سینما و مفهوم «حرکت» در هنرهای تجسمی، یافته های منطبق با آثارها پر و اندرسون با اندیشه نشانه شناسانه چارلز پیرس تفسیر خواهند شد. پرسشهای اصلی که پژوهشگر سعی دارد در تفسیری جدید به آنها بپردازد به شرح زیر است معنای زمان در هنر چیست و توقف در زمان چه معنایی دارد؟ و آیا ذهن تماشگر و مخاطب میتوانند حتی بعد از مواجه با اثر در ذهن باقی بمانند یا خیر؟

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، ادوارد هاپر ، روی اندرسون ، حرکت ، زمان ، سکون ، ایستایی