بررسی تطبیقی سوگ و سوگواری و ریشه های آن در دو منظومه نظامی (خسرو و شیرین ، لیلی و مجنون)

مرگ موضوعی فراگیر و اجتماعی است که سرانجام انسان خواه و ناخواه آن را تجربه خواهد کرد. سوگواری از آیینهایی است که در بین اقوام مختلف جهان مشترک است. بنابراین شاعران و به خصوص نظامی به دلیل ذوق سرشار خود نسبت به شناخت آیین های سوگواری در دو قوم ایران و عرب و بیان آن برای مخاطبان خود به این موضوع در دو منظومه خود پرداخته.اند سبب انتخاب این موضوع این است که در این دو اثر فرهنگ ایران و عرب در بحث سوگواری نمود پررنگتری نسبت به بقیه آثار نظامی دارد. این پژوهش در پی یافتن پاسخ این پرسش است که چه اشتراکاتی در آیین سوگواری این دو ملت وجود دارد و ریشههای آنها از کجا وارد این منظومه ها شده است. حاصل این پژوهش و به صورت تطبیقی تحلیلی .است نشان میدهد که میان سوگ و سوگواری در بین دو قوم ایران و عرب در دو اثر نظامی همانندیهایی چون دفن کردن میت در خاک، گریه و زاری کردن بازماندگان سیاه پوشیدن خاک بر سر ریختن، ساختن آرامگاه برای شخص متوفی و... به چشم میخورد

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، سوگواری ، نظامی ، خسرو و شیرین ، لیلی و مجنون