پیشبینی خودنظم جویی تحصیلی براساس باورهای فراشناختی و تفکر انتقادی با میانجیگری یادگیری فردی در دانشجویان دانشگاه آزاد زنجان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودنظم جویی تحصیلی براساس باورهای فراشناختی و تفکرانتقادی با میانجیگری یادگیری فردی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. بدین منظور ۳۵۰ نفر دانشجویان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس های خودنظم بخشی تحصیلی بوفارد(۱۹۹۵ )، مقیاس باورهای فراشناختی( (MCQ-۳۰ ولز (۱۹۹۷)، مقیاس تفکر انتقادی ( (CTQ پیتر هانی(( ۲۰۰۴ و مقیاس یادگیری فردی لورین (۱۹۹۷) پاسخ دادند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون سوبل و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین تفکر انتقادی و باورهای فراشناختی و یادگیری فردی با خودنظم جویی تحصیلی رابطه وجود دارد ( .(p<۰/۰۵ همچنین بین تفکر انتقادی و باورهای فراشناختی با یادگیری فردی رابطه معنادار وجود دارد ( (p<۰/۰۵، اما یادگیری فردی رابطه بین تفکر انتقادی و خودنظم جویی تحصیلی و رابطه بین باورهای فراشناختی و خودنظم جویی تحصیلی را میانجیگری نمیکند ( .(p>۰/۰۵ نتایج تحلیل مسیر نشان داد که اثرات متغیرهای مستقل با میانجیگری متغیر یادگیری فردی بر روی متغیر خودنظم جویی تحصیلی معنادار بوده و بنابراین میتوان گفت خودنظم جویی تحصیلی بر اساس تفکر انتقادی و باورهای فراشناختی با میانجیگری یادگیری فردی قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

خودنظم جویی تحصیلی ، باورهای فراشناختی ، تفکرانتقادی ، یادگیری فردی.