بررسی رابطه بین کمالگرایی و سلامت روانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخصهای مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است و به عنوان یک متغیر، تابع عواملی است که بر آن اثر میگذارند و با تغییر آنها خودش هم دستخوش تغییر میشود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کمالگرایی و سلامت روانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پایه دهم و یازدهم شهر بیرجند در سال ۱۴۰۲ -۱۴۰۱ به تعداد ۱۴۲۷ نفر تشکیل دادند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به شیوه ی تصادفی خوشه ای بود و امکان افت آزمودنی از میان دبیرستانهای این شهر، تعداد ۴ دبیرستان انتخاب و از هر دبیرستان ۳ کلاس (ریاضی، تجربی و انسانی) به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. در مجموع نمونه شرکتکننده در این پژوهش ۳۱۰ نفر بودند ( ۱۵۴ دختر و ۱۵۶ پسر) که تعداد ۳۰۲ فرم به پرسشنامه ها به طور کامل پاسخ دادند ۱۵۱) دختر و ۱۵۱ پسر) و ۸ فرم ناقص که حذف شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه کمالگرایی هیل و همکاران ( (۲۰۰۴، پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹ ) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با کمک بسته نرم افزاری SPSS -۲۲ انجام شد. یافته ها نشان داد که بین کمالگرایی و سلامت روانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس مقدار B، بتا، t و سطح معنیداری، نشانه های بدنی، علائم افسردگی، علائم اضطرابی، کمالگرایی منفی و اختلال در کارکرد اجتماعی تاثیر معکوس و کمالگرایی مثبت تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دارد. با توجه به نتیجه به دست آمده، پیشنهاد میشود مسئولین، روسا و اولیای آموزشی مدارس به شناخت مشکلات روانی و عاطفی دانش آموزان پرداخته و مواردی که دارای مشکل هستند را به مراکز درمانی و مشاوره ارجاع دهند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، سلامت روانی ، کمالگرایی.