بررسی تاثیر امید درمانی در اضطراب و افسردگی کودکان کار

امید در زندگی یک جنبه مهم و زیربنایی برای کنترل شرایط نامطلوب محسوب می شود و نیرو محرکه قدرتمندی برای رشد و تعالی به حساب می آید. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش امید درمانی در اضطراب و افسردگی کودکان کار بود. این پژوهش یک کار آزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با گروه کنترل و با پیش آزمون و پس آزمون است. بر این اساس تعداد ۳۵ نفر از کودکان کار دارای پرونده در بهزیستی منطقه ۸ تهران انتخاب بر اساس آزمون های اضطراب و افسردگی بک و انجام مصاحبه بالینی مشخص و به معیاری تصادفی و به طور مساوی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون دریافت برنامه آموزشی در پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری شرکت می کرد. گروه مداخله ۱۰ جلسه آموزش ۴۵ دقیقه ای در طی یک ماه دریافت می کرد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۱ و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج اجرای پس آزمون تفاوت معنی داری را میان نمره های پیش آزمون آزمودنی ها در تمایل نسبت به اضطراب و افسردگی نمره های پس آزمون آنها و در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتایج به دست آمده نشان دهنده تفاوت معنی دار میان نمره های دو گروه در اضطراب و افسردگی است و تاثیر مثبت دوره های آموزشی در کاهش نشانه ها و علائم مربوط به اضطراب گروه آزمایش است و در مجموع نتایج نشان می دهند، امید درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی موثر است.

کلیدواژه ها:

امید درمانی ، اضطراب ، افسردگی ، کودکان کار.