آنالیز حساسیت براورد گر ماکزیمم درستنمایی در مدل اتورگرسیو فضایی کلی (SAC)

برآورد مدل اتورگسیو فضایی SAC به شدت به طور غیر خطی وابسته به پارامتر همبستگی فضایی است، و بنابراین برآوردگرهای حداقل مربعات برای پارامترهای همبستگی فضایی P و λ نمی تواند در یک فرم بسته محاسبه شود. به همین خاطر ما در این مقاله ابتدا از روش ماکزیمم درستنمایی، برآورد پارامترهای مدل اتورگسیو فضایی کلی (SAC) را معرفی کرده و در ادامه حساسیت موضعی برآوردگر ضریب رگرسیونی مدل را که وابسته به پارامترهای P و λ است بررسی می کنیم. هدف این تحقیق استفاده از مدل اتورگسیو فضایی SAC برای داده های تولید ناخالص داخلی 30 استان کشور در سال 1387 و توجیه کارآیی آن در برآورد رابطه تولید ناخالص داخلی- اشتغال در سطح کشور است. همچنین با استفاده از یک روش کمی، حساسیت موضعی برآوردگر بدست آمده از مدل را تحلیل می کنیم. از نتایج بدست آمده خواهیم دید که در برازش داده های مورد نظر، مدل اتورگرسیو فضایی در مقایسه با مدل رگرسیون معمولی (غیرفضایی) بسیار کاراتر بوده و روند تغییرات برآوردگرهای حاصل نسبت به اندازه و شدت همبستگی فضایی به چه صورت است. همچنین نشان می دهیم از متغیرهای در نظر گرفته شده، تراکم جمعیت حساسیت کمتری را نسبت به پارامتر خودهمبستگی فضایی خطاها P دارد.

کلیدواژه های آنالیز حساسیت براورد گر ماکزیمم درستنمایی در مدل اتورگرسیو فضایی کلی (SAC):

مدل های اتورگرسیو فضایی ، برآورد گر ماکزیمم درستنمایی ، آنالیز حساسیت