اثر بخشی روابط والد فرزند بر سلامت روان دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش روابط والد فرزند بر سلامت روان دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان شیراز بود که از میان آنها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به حجم ۳۲نفر به شیوه تصادفی انتخاب و با روش جای گزینی تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند .گروه آزمایش به مدت۱۰جلسه تحت آموزش روابط والد فرزند قرار گرفتند و بعد از مداخله برای هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ۲۱spss و روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان سلامت روان گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنا داری (۰۵/۰ ≥ p وجود دارد. از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر حل مسئله منجر به بهبود سلامت روان دانش آموزان شده است .

کلیدواژه ها:

آموزش روابط والد فرزند ، سلامت روان ، دانش آموزان