مقاله بررسی لجبازی در کودکان

لجبازی کودکان مرحله ای اجتناب ناپذیر از رشد آنهاست و در کودکان نوپا بحدی شایع است که بسیاری از والدین را به دردسر می اندازد. نکته مهم در کنترل لجبازی کودکان رفتار درست و منطقی در موارد اول دیده شدن این خصیصه در کودک است چراکه رفتار والدین در ذهن کودک حک میشود و برخورد مناسب با لجبازی کودک میتواند به کاهش احتمال بروز آن در آینده کمک کند. اختلال خلق یکی از خصوصیات بارز در کودکان لجباز است که در بسیاری موارد علت خاصی نیز ندارد کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون چیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان میدهند. شروع لجبازی کودکان معمولا پس از یک سالگی بوده و در حدود سه سالگی به اوج خود میرسد بطوری که اگر والدین نحوه صحیح برخورد با لجبازی در کودکان را در پیش نگیرند با مشکلات زیادی در تربیت فرزند خود روبرو میشوند ابراز خشم یکی از رفتارهای شایع در کودکان لجباز است که با رشد کودک همراه با رفتارهایی همچون نافرمانی نیز می.شود در تعریف مصمم ،بودن سماجت و سخت کوشی به صورت مثبت در راستای رسیدن به یک یا چند هدف مفید و غلبه بر موانع موجود بر سر راه آورده شده است. لذا تلاش و سماجت کودکی که در یک رشته ورزشی فعالیت دارد و برای رسیدن به موفقیت تلاش میکند با سرسختی و اصرار یا همان لجبازی کودکی دیگر بر سر اهدافی بی ارزش و جاهلانه یکسان تلقی نمیشود کودکان لجباز به هیچ وجه آماده پذیرش تغییر در شیوه ی خود نیستند. گاهی حتی هدف خاصی را دنبال نمیکنند بلکه فقط و فقط به دنبال مخالفت و یکه تازی هستند مثلا بی هدف از انواع غذاها ایراد گرفته و یا حاضر به پوشیدن هیچ کدام از لباسهای خود نیستند به زبان دیگر، سرسختی و سماجت دو رو دارد که روی مثبت آن را قاطعیت و اراده ی قوی تشکیل داده و روی منفی را لجبازی و ستیزه جویی پر کرده است. جالب است بدانید که والدینی که در روحیه ی خود از ارادهای قوی و عزمی راسخ بهره مند هستند بسیار تمایل دارند تا فرزندانشان نیز این روحیه را داشته باشند. لذا به صورت ناخودآگاه این ویژگی را در کودکان خود پرورش می دهند.