اقدام پژوهی : چگونه توانستم دانش آموزان کلاس اول را با کمک استفاده از بازی ها و فعالیت های تعاملی به یادگیری تشویق کنم ؟

مقاله حاضر به روش اقدام پژوهش انجام شده است و سعی دارد به تاثیر بازی در یادگیری ، پرورش روح، ذهن و خلاقیت کودکان بپردازد. بازی فعالیتی طبیعی ، لذت بخش ، شگفت انگیز و پر رمز و راز است . بازی وسیله ای برای بیان احساسات، برقراری روابط ، توصیف تجربیات، آشکار کردن آرزوها و خود شکوفایی است . بازی از ضروریات زندگی کودک است و در رشد ذهنی و جسمی کودک تاثیر ویژه ای دارد. بازی وسیله ای است که کودکان از طریق آن احساسات خود را بیان کرده، با دیگران رابطه برقرار می کنند. جنبه های مختلف عقلانی ، جسمانی و اجتماعی کودک در بازی رشد پیدا می کند و به همین دلیل بازی در یک کودک فعالیتی جدی است که نمی توان او را از آن بازداشته . تمام کودکان با وجود اختلافات فردی ، سعی دارم در سال های اولیه نیروهای خود را به کار اندازند و فعالیت های گوناگونی انجام دهند که ظاهرا به بازی معروفند، اما در اصل ، سرچشمه نشاط و شادی آن هاست . بازی طبیعی ترین وسیله آموزش و یادگیری کودک است . او از طریق بازی آموزش می بیند، چیزهای تازه کشف می کند، به خاصیت اشیا پی می برد، رفتار بزرگ ترها را تقلید می کند و دنیای اطراف خود را می شناسد.

کلیدواژه ها:

بازی ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری