چگونه توانستیم علاقه دانش آموزان به درس تاریخ را بعد از کرونا بالا ببریم ؟

فعالیت آموزشی باید براساس چارچوب مشخص و دارای برنامه از قبل تعیین شده باشد. یادگیری و نیاز به آن همواره در طول تاریخ جوامع بشری وجود داشته است و امروزه باتوجه به تحولات جوامع بشری وگسترش ارتباطات، این نیاز بیش از پیش احساس می شود. دانش آموزان به عنوان سرمایه های انسانی کشور و امانت الهی باید با روشهای نوین و برنامه تعیین شده وزارت آموزش و پرورش، تحصیل نمایند و در این میان معلمان به عنوان مربی و راهنما وظیفه هدایت و آموزش دانش آموزان را در کلاس درس برعهده دارند. هرمعلمی برای موفقیت در کار تدریس ، علاوه بر عشق و ایمان به کارمعلمی ، نیاز به تخصص ، روشها و ابزاری برای تدریس نیز داردمعلم . براساس شناخت از اسناد بالادستی ، توانایی دانش آموزان، محتوای آموزشی و امکانات آموزشگاه به فعالیت تدریس و انتخاب روش تدریس می پردازد در این میان معلم به جز تدریس و انتقال مباحث ، میبایست به نحوه، موقعیت و روشهای تدریس و یادگیری دانش آموزان توجه کند. علاوه بر این معلم می تواند نقش موثری در علاقه مندی دانش آموزان به درس داشته باشد و انگیزه ای برای فعالیت آنها شود.بیماری کرونا که از نیمه دوم سال ۱۳۸۸وارد ایران شد و تاکنون نیز ادامه دارد، علاوه بر تاثیر بر نظام بهداشتی ، نظام آموزش و پرورش را نیز تحت تاثیر قرار داده است به گونه ای که سیستم آموزش حضوری دانش آموزان تبدیل به سیستم مجازی شد. مجازی شدن آموزش در کنار مزایای فراوان، دارای معایبی نیز بودهاست . از جمله این معایب می توان به »عدم علاقه مندی دانش آموزان به درس تاریخ « اشاره نمود. در این اقدام پژوهی به بررسی این موضوع و راهکارهای تغییر آن پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، تدریس ، کرونا ، دانش آموزان