بررسی تاثیر بازی های آموزشی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

بازی عبارت است از هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدفدار که موجب کسب لذت در کودک می شود و می تواند بصورت گروهی و یا فردی باشد. بازی در عین این که وسیله سرگرمی است ، جنبه ی آموزندگی و سارندگی نیز دارد در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است .کودکان در خلال بازی ها به ویژه بازی های آموزشی ، به مفاهیم جدیدی دسترسی پیدا می کنند و مهارت بیشتر و بهتری را کسب می نمایند .در حین بازی مطالب آموختنی ، بدون فشار و با میل و رغبت فرا گرفته میشود. بازی فرایندی است که کودک از طریق آن، با جهان پیرامون خود به تعامل می پردازد و شخصیت وی شکل می گیرد. بدین جهت پرداختن به بازی به عنوان وسیله ای برای آموزش و یادگیری اهمیت زیادی دارد. ویژگی های هر بازی و فا یده های آن در رشد همه جانبه قوای ذهنی ، جسمی ، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود. اگر یادگیری همراه با بازی باشد کودکان بهتر و سریعتر آن را فرا می گیرند . نتایج و یافته ها نشان می دهد که بازی فرصت های مناسبی را برای آموزش و یادگیری پایدار فراهم می کند و محیط پیرامون و دنیای اطراف خود را بهتر می شناسد.

کلیدواژه ها:

بازی ، پیشرفت تحصیلی ، بازی آموزشی