تاثیر قصه گویی رایانه ای بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهر بندرعباس

یکی از ضرورتهای اساسی زندگی بشری دستیابی به مهارت های سازگاری و اجتماعی است . که در کنار کسب علم و دانش و تغییر متناسب نگرشها، ارزشها و تقویت رفتارهای مناسب به رفتارهای سالمی می انجامد که خود، مشکلات و موانع سلامتی را کاهش می دهد، هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر قصه گویی رایانه ای بر سازگاری کودکان پیش دبستانی بود. روش انجام این پژوهش ، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش ، شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بودند . تعداد ۳۰ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند در دو گروه کنترل و آزمایش به طور تصادفی جایگزین شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سازگاری کودکان(همایی ، ۱۳۸۵) استفاده شد ، برای تجزیه وتحلیل داده های بدست آمده از آزمون آماری کوواریانس به کمک نرم افزار آماری spss استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد مقدار F بدست آمده برای تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل سازگاری اجتماعی در سطح معنی داری ۰۰۱/۰ p< معنادار می باشد .باتوجه به نتایج می توان گفت قصه گویی رایانه ای موجب افزایش سازگاری اجتماعی در کودکان می شود به دلیل تاثیر منفی کمبود این مهارت بر سلامت روان، عملکرد تحصیلی کودکان می توان با این گونه آموزش ها در جهت پیشبرد سلامت روانی ، اهداف تحصیلی ، برقراری ارتباط موثر وسازگاری بهتر وبیشتر با محیط گامی مفید برداشت .

کلیدواژه ها:

قصه گویی رایانه ای ، مهارت سازگاری اجتماعی ، کودکان پیش دبستانی