بیماری اوتیسم با درجه پایین و درصد هوشی پایین و تاثیر گذاری روی پیشرفت درسی

ناآرامی در کلاس درس با مسایلی چون جابه جا شدن روی نیمکت صحبت با نفر کناری پشت سری و.... ایجاد صدا مانند ضرب گرفتن روی میز یا ،جامیز ساییدن کف پا به ،زمین نقاشی کردن روی ،میز ،دفتر کتاب ... مشخص می.شود اغلب این دانش آموزان به آموزگار خیره میشوند نکات درسی را یادداشت میکنند اما در تمام این مدت نمی دانند چه مینویسند و فقط به صورت غیرارادی چیزی را شنیده و یادداشت میکنند اما در حقیقت در رویای خود غوطه ور هستند نمونه ای از رویایی شدن هر روز که از کوچه و خیابانهای شهر گذر میکنیم آدمهای زیادی با ویژگیهای منحصر به فرد را میبینیم که گاه برخی از آنها بیش از سایرین توجهمان را جلب میکند ؛ آدمهایی که نه به خاطر سرو صدایشان بلکه به سبب سکوت و گوشه گیریشان متمایز شده اند.آدم هایی که شاید در ظاهر ساکت و گوشه گیر باشند اما حرف ها و و تواناییهای بسیاری در سکوتشان پنهان کرده اند که فقط گوشی شنوا آن را درک میکند اوتیسم در خود (ماندگی اختلالی است که زمینه ساز این تفاوت هاشده است ، اختلالی که آن هنوز قطعی نیست اما روشهای درمانی و آموزشی برای بهبود این اختلال راهگشا خواهد بود. آموزش مساله ای است که هر طیفی از جامعه باید از آن بهره مند شود اما برخی افراد به دلیل شرایط ویژه ای که دارند برای بهره گیری از شرایط نیازمند فضا و امکاناتی متفاوت تر هستند؛ از جمله این افراد کودکان و دانش آموزان اوتیستیک میباشند که نسبت به سایر گروه های با شرایط ویژه به دلیل تعداد کم و عدم آگاهی کافی از شرایطشان مهجور واقع شده اند در آموزش پژوهی حاضر من تصمیم به این گرفته ام روی این موضوع که چگونه توانستم با علیرضا باوجود بیماری اوتیسم با درجه پایین و درصد هوشی پایین ارتباط برقرار کنم و روی پیشرفت درسی او تاثیر بگذارم؟ امید است این آموزش پژوهی مورد استفاده جامعه فرهنگیان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیماری اوتیسم درجه پایین ، درصد ، هوشی ، پیشرفت درسی