بررسی رابطه بین حمایت سازمانی و مدیریت تحول آفرین با میزان خلاقیت معلمان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت سازمانی و مدیریت تحول آفرین با میزان خلاقیت معلمان دوره ابتدایی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن، شامل کلیه معلمان زن دوره ابتدایی شهر ابهر بود که با استفاده از فرمول فرمول تاباکنیک و فیدل (۲۰۰۷) تعداد ۸۵ نفر با روش نمونهگیری تصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد حمایت سازمانی ایزنبرگر و همکاران (۲۰۰۲)، رهبری تحول آفرین باس و آلیو (۲۰۰۶)، و خلاقیت آمابیل (۲۰۰۱) استفاده شده است که از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی، تحلیل عاملی و ضریب رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان دادند که بین حمایت سازمانی با خلاقیت معلمان رابطه معناداری وجود داشت. بین رهبری تحول آفرین و مولفه های آن با خلاقیت معلمان رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایج ضریب رگرسیون نشان داد که رهبری تحولآفرین قدرت پیشبینی بیشتری برای خلاقیت دارد. بنابراین پیشنهاد میگردد مسئولین و سیاستگذران با اتخاذ تدابیر و اجرای برنامه های آموزشی متنوع راهکارها و مهارتهای خلاقیت معلمان را تقویت نمایند.

کلیدواژه ها:

حمایت سازمانی ، رهبری تحول آفرین ، خلاقیت.