طرح درس نویسی و تاثیر آن بر تقویت خودکارآمدی دانشجو معلمان رشته زبان انگلیسی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش طرح درس نویسی بر خودکارآمدی تدریس دانشجومعلمان رشته زبان انگلیسی بود. برای این منظور ۲۰ دانشجوی دختر مقطع کارشناسی رشته آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها از طریق مقیاس خودکارآمدی معلم که شامل ۲۴ گویه از نوع لیکرت ۹ درجه ای بود و توسط تشانن-موران و وول فوک هوی (۲۰۰۱)۱ تهیه شده است جمع آوری شدند. در ابتدای مطالعه، شرکت کنندگان مقیاس خودکارآمدی معلم را تکمیل کردند تا از همگنی خودکارآمدی آنها در تدریس، اطمینان حاصل شود. پس از کسب اطمینان، محقق به طور تصادفی شرکت کنندگان یک کلاس را به عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر را به عنوان گروه کنترل در نظر گرفت که هر کدام شامل۱۰دانشجو معلم بود. گروه آزمایش، دوره تربیت معلم را با تمرکز بر تمرین طرح درس نویسی دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل، در دوره مشابه غیر از تمرین طرح درس نویسی شرکت کردند. هر دو گروه پس از اتمام دوره تربیت معلم، پس آزمون مقیاس خودکارآمدی معلم را تکمیل کردند تا هر گونه تفاوت معنادار در خودکارآمدی آنها مشخص شود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t دو نمونه مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده افزایش معنادار در خودکارآمدی گروه آزمایش پس از اتمام دوره تربیت معلم با تمرکز بر تمرین طرح درس نویسی بود. با در نظر گرفتن نتایج در چارچوب آموزش معلمان، داده های این مطالعه می تواند اطلاعات سودمندی را برای طرح ریزی برنامه های آتی آموزش معلمان انگلیسی فراهم کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، طرح درس ، دانشجو معلمان ، زبان انگلیسی