اقدام پژوهی: چگونه توانستم آموخته های درس علوم تجربی را در زندگی دانش آموزان خودم تقویت کنم؟

روانشناسان در دهه های اخیر در بررسی اختلالات رفتاری و انحرافات اجتماعی به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از اختلالات و آسیبها در ناتوانی افراد در تحلیل صحیح و مناسب از خود و موقعیت خویش، عدم احساس کنترل و کفایت شخصی جهت رویارویی با موقعیتهای دشوار و عدم آمادگی برای حل مشکلات و مسائل زندگی به شیوه مناسب ریشه دارد. بنابراین با توجه به تغییرات و پیچیدگیهای روزافزون جامعه و گسترش روابط اجتماعی آماده سازی افراد بخصوص نسل جوان جهت رویارویی با موقعیتهای دشوار امری ضروری به نظر میرسد. در همین راستا روان شناسان با حمایت سازمانهای ملی و بینالمللی جهت پیشگیری از بیماریهای روانی و نابهنجاریهای اجتماعی، آموزش مهارتهای زندگی و برقراری ارتباط موثر را در سراسر جهان و در سطح مدارس آغاز نمودهاند. آنچه امروز تحت عنوان مهارتهای زندگی مشهود است تنها حاصل کار پژوهشگران عصر حاضر نیست بلکه بسیاری از این مهارتها در لابه لای تعالیم الهی بخصوص در قرآن و احادیث معصومین(ع) بیانشده است. به طوریکه تلاش برای برقراری ارتباط مفید و موثر با دیگران، خودشناسی و توجه به ارزشها که از فصول اساسی درس مهارتهای زندگی است بهکرات در قرآن، نهجالبلاغه، صحیفه سجادیه و احادیث منقول از سایر معصومین(ع) مورد تاکید قرارگرفته است. مهارتهای زندگی جزء طرحهای ارتقای بهداشت روان است که توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال ۱۹۹۳ بهمنظور ارتقای سطح بهداشت روان و پیشگیری از آسیبهای روانی و اجتماعی مطرحشده است.