یادگیری بر مبنای نظریه رفتارگرایی اسکینر

نظریه ی رفتارگرایی اسکینر، نظریه ای است که به رفتار قابل مشاهده تاکید دارد و بر این باور است که برای بررسی رفتار یک موجود زنده، باید تنها محرک های خارجی و بیرونی موثر را بررسی کرد. طبق این نظریه عوامل درونی و ذهنی، هیچ جایگاهی در شناخت رفتار ندارند. این نظریه کابردها و نتایج موثری در امر یادگیری و آموزش دارد، لذا بررسی آن در حیطه ی آموزشی خارج از لطف نیست. هدف از پژوهش حاضر، آشنایی با شیوه ی یادگیری بر اساس نظریه ی رفتارگرایی اسکینر است و داده های این پژوهش به روش مروری-کتابخانه ای تدوین و گردآوری شده است.همچنین یافته های پژوهش حاضر نشان دادند که بکارگیری این نظریه در آموزش می تواند موثر واقع شود. برای مثال؛ یکی از نتایج بسیار مفید از نظر نگارنده، ارائه ی بازخورد سریع به دانش آموز و بکار گیری تقویت مثبت و منفی با هدف اصلاح اشتباهات رفتاری دانش آموز است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، نظریه ی رفتارگرایی ، اسکینر