گرایش به مصرف مواد بر مبنای انسجام خانواده و همنشینی با همسالان بزهکار

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی گرایش به مصرف مواد بر اساس انسجام خانواده و همنشینی با همسالان بزهکار در دختران دانش آموز دوره دوم متوسطه شهرستان سپیدان انجام گردیده است. این تحقیق با توجه به هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه دختران نوجوان دوره دوره دوم متوسطه شهرستان سپیدان در سال تحصیلی ۱۴۰۲ -۱۴۰۱ برابر با ۱۰۱۰ نفر بود؛ که برای انتخاب حجم نمونه از فرمول کوکران معادل ۳۵۰ نفر و برای انتخاب نمونه ها از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی استفاده گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات، مقیاس انسجام سازمان یافته خانواده فیشر و همکاران، مقیاس همنشینی با همسالان بزهکار پاسکال رینگوالت و فلولینگ و پرسشنامه استعداد اعتیاد زینالی بوده است. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام بهگام استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد که بین انسجام خانواده و گرایش به مصرف مواد رابطه منفی و معنیدار و بین همنشینی با همسالان بزهکار و گرایش به مصرف مواد رابطه مثبت و معنیداری دیده میشود .(P<۰/۰۱) تحلیل رگرسیون نیز نشان داد، انسجام خانواده ۲۸/۵ درصد و همنشینی با همسالان بزهکار ۳۱/۴ درصد از واریانس گرایش به مصرف مواد را به طور معنیداری در دانش آموزان تبیین میکنند. یافته ها بیانگر تاثیر محافظتکننده انسجام خانواده در در کاهش گرایش به مصرف و همنشینی با همسالان بزهکار در افزایش گرایش به مصرف مواد در دختران نوجوانان حمایت میکند.

کلیدواژه ها:

گرایش به مصرف مواد ، انسجام خانواده ، همنشینی با همسالان