اقدام پژوهی : چگونه توانستم اضطراب یکی از دانش آموزان را با روشهای تدریس فعال و ایجاد موقعیت های یادگیری کاربردی کاهش و آن را برطرف سازم.

پژوهش حاضر به منظور رفع مشکل یکی از دانش آموزان پسر، پایه پنجم دبستان سما مفید، شهرستان سمنان صورت گرفته است . در این مطالعه به بررسی استرس و اضطراب زیاد و بیش از حد حمید در کلاس درس که به دلیل مجازی بودن کلاسها در پایه های پائین تر ایجاد شده و باعث بی علاقگی و ضعف در تحصیل ، شده است پرداخته و هدف هدایت دانش آموز جهت رفع این مشکلات و ایجاد علاقه و پیشرفت تحصیل او بوده است . پژوهش حاضر پژوهش کیفی و از نوع اقدام پژوهی است . دادهها از طریق مشاهده، مصاحبه با والدین (مادر)، جلسه با همکاران، جستجو در پایگاههای اطلاعاتی و مطالعه کتاب جمع آوری شد. در نتیجه جمع آوری اطاعات، علت اصلی این امر توجه و تمرکز بیش از حد خانواده (تک فرزندی ) به دانش آموز و انتظار خانواده برای کسب نمره خیلی خوب و کلاسها و آموزشهای مجازی مدرسه در سالهای قبل به دلیل کرونا، تشخیص داده شد. در مرحله بعد، راهکارهای مناسب (اصلاح رفتار والدین ، عدم استفاده از جبر و زور، ایجاد علاقه و تشویق در انجام تکالیف متنوع و...) در طول سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱، ارائه شد. نتایج نشان داد دانش آموزی که در ابتدای سال از نظر انجامدادن تکلیف و دادن تکلیف به معلم در ابتدای سال امتناعمی کردد و برای انجامدادن هر کار گروهی و غیره بهانه می تراشید و فرار می کرد و همیشه تکرار می کرد که خانم اگر من قابل شوم چه کار کنم ... در ماههای پایان سال رفتار مناسب و در خور شایسته از خود نشان دهد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، اضطراب ، روشهای تدریس فعال ، ایجاد موقعیت های یادگیری کاربردی