استفاده از روشهای نوین بیولوژیک در حل مشکلات زیست محیطی گل های حفاری پایه نفتی در مناطق نفت خیز خوزستان

بهره برداری طولانی مدت از منابع نفتی ، حجم بالای بهرهبرداری و تولید پسماندهای فراوان باعث شده است که برنامه ریزی برای پسماندهای نفتی پیچیده و پر هزینه گردد از سوی دیگر در طی سالیان گذشته ، تولید و مدیریت پسماندهای نفتی تحت تاثیر مسائل اقتصادی - اجتماعی قرار گرفته است . طرحهای مدیریت پسماندها باید کوتاه، میان و طویل المدت بر مبنای طرح آمایش سرزمین برنامه ریزی شوند دراین خصوص اجرای طرحهای موثر، ارزانقیمت و کوتاه مدت بسیار ضروری هستند. یکی از روشهای کوتاهمدت موثر در پاکسازی و بازچرخانی منابع آبوخاک آلوده به هیدروکربن های نفتی ”زیست پالای ”است . این تحقیق در سایت حفاری ۴۷۹ مارون در سال ۱۴۰۱ اجرا گردید. در ابتدا پس از نمونه گیری از پسماندهای قدیمی نفتی ، جداسازی ، غربالگری و غنی سازی باکتری های تعلیق شکن که توانایی اتصال به هیدروکربن هایی نفتی را دارند، انجام شده و باکتری های دارای بالاترین توان اتصال به کربن و قلیادوست ، شامل دو گونه باسیلوس و سودوموناس انتخاب گردیدند. پس از تلقیح باکتری ها در تیمارها، شمارش جامع میکروبی و روند تغییرات کربن ، ازت و هیدروکربن های نفتی انجام شد. نتایج بیانگر کاهش شدید میزان TPH و نسبت C\N در تیمارهای بود. در بحث فلزات سنگین نتایج بیانگر عدم وجود یا میزان بسیار کم این عناصر نسبت به شاخص های استاندار می باشد. از این پسماندهای پالایش شده در کمربند سبز حاشیه صنایع نفتی می توان استفاده کرد و یا با تبدیل پسماندهای پالایش یافته به مصالح ساختمانی (ساخت آجر و...) به روند تبدیل خاک زراعی به آجر در کورههای آجرپزی به عنوان روشی کهنه و زیانآور خاتمه داد.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، مدیریت پسماندهای نفتی ، تهدیدات زیست محیطی و پدافند غیرعامل ، زیست پالای ، منابع انرژی تجدیدپذیر ، هیدروکربن های نفتی ، فلزات سنگین ،