نقش اقتصاد رانتی در تحولات فضاهای حاشیه ای منطقه ۱۹ تهران

امروزه بازار زمین و مسکن همواره از بازارهای درآمدزا بوده است و این مسئله در طی دهه­های اخیر در کشورهای درحال توسعه به خصوص ایران، از رونق بالا و اهمیت زیادی برخوردار بوده است. در این رابطه همواره گسترش زمین شهری و یا الحاق نقاط روستایی به آن توانسته به عنوان یک رانت دولتی مورداستفاده قرار گیرد و نقش مهمی در گسترش شهر و همچنین ایجاد سکونتگاه­های غیررسمی ایفا نماید. اکنون آنچه کلان شهرهای ایران به خصوص تهران با آن مواجه می­باشد، سکونتگاه­های غیررسمی است که یکی از عوامل اصلی تشکیل­دهنده آن رانت­های اقتصادی است. لذا هدف پژوهش حاضر تحلیل نقش اقتصاد رانتی بر سکونتگاه­های غیررسمی پیراشهری (موردمطالعه: روستاهای حاشیه منطقه ۱۹ شهر تهران) می­باشد. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، پیمایشی است. داده های موردنیاز تحقیق به روش اسنادی - میدانی (پرسشنامه) گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان و صاحب­نظران حوزه های برنامه­ریزی روستایی، برنامه­ریزی شهری و... است که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند ۵۰ نفر تعیین شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز از نرم­افزار SPSS بهره گرفته شد. نتایج نشان داد اقتصاد رانتی بر تمامی شاخص­های سکونتگاه­های غیررسمی پیراشهری تاثیرگذار است، که شدت این رابطه در جنبه­های مدیریتی و اجتماعی در سطح منطقه ۱۹ تهران بیشتر می­باشد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد رانتی ، سکونتگاه های غیررسمی ، روستاهای پیراشهری ، منطقه ۱۹ تهران