بررسی رابطه بین استرس شغلی و قصد ترک شغل و بازنشستگی زودهنگام در پرستاران: بررسی نقش میانجی خشنودی شغلی

سابقه و هدف: استرس شغلی یک وضعیت تعاملی بین موقعیت شغلی و فرد شاغل در آن شغل است. در مدل عدم توازن تلاش-پاداش که روشی برای اندازه گیری استرس شغلی می باشد روابط نامتوازن میان تلاش های سرمایه گذاری شده و پاداش های دریافت شده در کارکنان باعث واکنش های استرس زایی می شود که در طولانی مدت باعث آسیب های جسمی و روانی فرد می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی و قصدترک شغل و بازنشستگی زود هنگام با بررسی نقش میانجی خشنودی شغلی در پرستاران صورت گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مطالعات همبستگی است که در سال ۱۳۹۷به روش میدانی و از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. نمونه مورد مطالعه ۴۵۵ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر همدان بودند. ابزارهای جمع آوری داده شامل۴ پرسشنامه ی خودگزارش دهی شامل استرس شغلی، قصد ترک شغل،  بازنشستگی زود هنگام و خشنودی شغلی بود.  داده ها با نرم افزار SPSS نسخه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین عدم توازن تلاش–پاداش با رضایت شغلی رابطه منفی معنادار و با قصد ترک شغل رابطه مثبت معنادار وجود داشت اما بین عدم توازن تلاش – پاداش با قصد بازنشستگی زودهنگام رابطه معناداری مشاهده نگردید. همچنین بین فشار شغلی با رضایت شغلی رابطه منفی معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، متغیرهای به کاررفته در این پژوهش به ویژه متغیرهایی که دارای نقش میانجی بودند باید در برنامه ریزی و سیاست گذاری های سازمانی جهت کاهش  بیماری های شغلی و افزایش سلامت کارکنان  مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

job stress ، intention to turnover ، early retirement ، job satisfaction ، nurses. ، استرس شغلی ، قصد ترک شغل ، بازنشستگی زودهنگام ، خشنودی شغلی ، پرستاران