استفاده از سیستم تصمیم یار مکانی به منظور کاهش عدم قطعیت در تصمیم گیریهای اکتشافی حوضه رسوبی زاگرس

داده های کمی وکیفی، هنگامی که حجم بالایی داشته باشد نیازمند ساماندهی و مطالعه آماری خواهند بود. در این میان هنگامی که اطلاعات بعد زمانی- مکانی دارند، پیچیدگی ساماندهی آنها بصورتی که بتوان با روشهای علمی حداکثر استفاده را از آنها برد، بسیار بیشتر است. همچنین وجود عدم قطعیت در تصمیم گیری های مربوط به فرآیندهای اکتشافی اجتناب ناپذیر است. به نظر می رسد با انبوه اطلاعاتی که تاکنون از فعالیتهای اکتشافی بدست آمده در کنار نرم افزارها و سخت افزارهای قدرتمند امروزی، این امکان فراهم شده  باشد تا با طراحی و ایجاد پایگاه داده مکانی مناسب، بتوان علاوه بر افزایش دقت و سرعت بخشیدن به امور مطالعاتی و تصمیم گیریهای کارشناسی به سطوح بالاتری از اطلاعات  دست یافت، که این خود می تواند به کاهش عدم قطعیت در فعالیتهای اکتشافی و معرفی اهداف جدید به طور چشم گیری کمک کند. از طرفی حجم بالای داده ها و تناقضات موجود در سطوح اطلاعاتی چاههای اکتشافی که بر اثر بازه زمانی زیاد و تغییرات تکنولوژی ایجاد شده است، باعث صرف زمان زیادی برای انجام مطالعات و تصمیم گیری های کارشناسی می گردد. هدف این مطالعه طراحی یک سیستم تصمیمیار مکانی است تا با استفاده از داده های بدست آمده از چاههای اکتشافی تصمیم گیریهای جدید چه از نظر زمانی و چه به لحاظ عدم قطعیت بهبود یابد.  این سیستم با تلفیق یکپارچه اطلاعات و مدلسازی های زمین آماری قادر است به پرسش های مکانی و غیر مکانی مورد نیاز پاسخ داده و نتایج بدست آمده برای  بخشی از حوضه رسوبی زاگرس را مورد بررسی قرار داده و باعث شود در کوتاهترین زمان روند تکاملی و نتایج بدست آمده در یک ناحیه وسیع گردآوری شده و برای پیش بینی موقعیت اهداف اکتشافی آتی از آنها استفاده شود.

کلیدواژه ها:

پایگاه داده مکانی ، سیستم تصمیم یار مکانی ، چاههای اکتشافی ، عدم قطعیت