بررسی جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم گاوزبان اروپایی در شرایط قطع آبیاری با کاربرد از ورمی کمپوست و سولفات روی

تنش خشکی یکی از جدی ترین تهدیدها برای تولید محصولات زراعی در سراسر جهان است و احتمالا با تغییرات پیش بینی شده در آب و هوا بدتر می شود. خشکسالی رشد طبیعی را مختل می کند، روابط آبی را مختل می کند و کارایی مصرف آب را در گیاهان کاهش می دهد. آزمایش مزرعه ای در بهار و تابستان سال های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج اجرا گردید. آزمایش با سه تکرار به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. عامل اصلی قطع آبیاری در سه سطح (I۱: بدون تنش، I۲: قطع آبیاری در مرحله گلدهی، I۳: قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه)، کود آلی به عنوان فاکتور اول در سه سطح (N۰: شاهد (بدون کود)، N۱: ۵ تن کود آلی از منبع ورمی کمپوست، N۲: ۱۰ تن کود آلی از منبع ورمی کمپوست) و روی به عنوان فاکتور دوم در سه سطح (صفر (آب خالص)، ۲ و ۴ در هزار) بود. محلول پاشی روی از منبع سولفات روی در مرحله ۸-۶ برگی صورت گرفت. بر طبق نتایج بدست آمده از جدول تجزیه واریانس برهمکنش آبیاری در ورمی کمپوست و آبیاری در محلول پاشی روی برای نیتروژن در اندام هوایی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در تیمار بدون تنش، کمترین (۲/۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن تر) و بیشترین (۸/ ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن تر) میزان نیتروژن اندام هوایی در تیمارهای شاهد کودی و کاربرد ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست بترتیب بدست آمد. بر طبق نتایج تجزیه واریانس برهمکنش آبیاری در ورمی کمپوست و آبیاری در محلول پاشی روی برای عناصر در دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در شرایط بدون تنش و مصرف ۱۰ تن کود دامی در هکتار میزان نیتروزن بیشتری در دانه ذخیره شده است، همچنین کمترین میزان نیز تیمار شاهد کودی بدست آمد.

کلیدواژه ها:

تنش ، خشکی ، عناصر غذایی ، محلول پاشی