معرفی و کاربرد سامانه های هلالی آبگیر به منظور احیاء پوشش گیاهی و خاک بیابان های ساحلی (مورد مطالعه: دشت جیحون شهرستان خمیر- استان هرمزگان)

خصوصیات اقلیمی استان هرمزگان باعث شده که بارندگی از پراکنش نامنظمی برخوردار بوده و عمدتا به صورت رگبار نازل گردد. عامل فوق و لخت بودن خاک باعث شده که بیشتر بارندگی به صورت هرزآب از دسترس خارج و به دریا بریزد. هلالی های آبگیر در واقع سازه های خاکی کوچکی هستند که خصوصیات اقلیمی استان هرمزگان باعث شده که بارندگی از پراکنش نامنظمی برخوردار بوده و عمدتا به صورت رگبار نازل گردد. عامل فوق و لخت بودن خاک باعث شده که بیشتر بارندگی به صورت هرزآب از دسترس خارج و به دریا بریزد. هلالی های آبگیر در واقع سازه های خاکی کوچکی هستند که سیلاب در سطح دشت شده است. جلوگیری از هدر رفتن و از دسترس خارج شدن سیلاب ها و استفاده از آن برای تقویت پوشش گیاهی تاثیر زیادی در بهبود وضع دامداری دارد که در نتیجه منجر به بهبود وضعیت زندگی مردم شده است. هر سازه هلالی آبگیر به طور متوسط ۸/۰ متر مکعب آب ناشی از باران را ذخیره و باعث افزایش تغذیه سفره های آب های زیرزمینی شده و ضمن جلوگیری از فرسایش خاک با تامین رطوبت مورد نیاز بذرهای گیاهان مرتعی نقش بسزایی در افزایش پوشش گیاهی منطقه داشته است.

کلیدواژه ها:

هلالی آبگیر ، مدیریت هرزآب سطحی ، احیاء بیولوژیک ، اصلاح خاک