اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی افراد مراجعه کننده به مرکز دیابت در سه ماهه دوم سال ( ۱۴۰۱ ) که تعداد آنها حدودا برابر ۱۲۰ نفر بود. با توجه به روش پژوهش افرادی که طی فراخوان مبنی بر تشکیل دوره طرحواره درمانی اعلام آمادگی نمودند ۶۴ نفر به صورت در دسترس پرسشنامه افسردگی بر روی آنها اجرا ، ۳۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند ( ۱۵ نفربرای هر گروه) گمارده شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه افسردگی انجام شد و مداخله توسط پروتکل طرحواره درمانی انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد، نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس پرشسنامه افسردگی در پیش آزمون و پس آزمون در دوگروه آزمایش و کنترل در مردان مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد وجود داشت.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، افسردگی ، دیابت