پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس انعطاف پذیری روانشناختی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس انعطافپذیری روانشناختی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان انجام شد. مواد و روشها: پژوهش از لحاظ ماهیت، کاربردی و به لحاظ زمانی، مقطعی و از لحاظ روش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان در سال تحصیلی به ۱۳۹۶-۹۷ بود که تعداد کل آنان ۳۷۶۰ نفر بود. نمونه آماری بر اساس فرمول فیدل و تاپاچینگ (۲۰۰۱) به روش طبقه ای نسبی به نسبت دانشکده ها +۱۰۴) تعداد متغیرهای پیشبین ۱۱۰=((۶) نفر که به لحاظ احتیاط به تعداد ۱۲۰ نفر افزایش یافت، انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل دو مقیاس استاندارد رضایت زناشویی انریچ و انعطاف پذیری روانشناختی پذیرش و تعهد (ایای کیو-آر) مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری با آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون تک متغیری و چند متغیری انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که انعطافپذیری روانشناختی توانایی پیشبینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان را دارند و بین رضایت زناشویی و انعطاف پذیری روانشناختی رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، دانشجویان متاهل