رویکرد پدیدارشناسانه به تجارب معلمان مدارس ابتدایی از اجرای طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر( شهاب)

هدف پژوهش حاضر، استفاده از رویکرد پدیدارشناسانه جهت بررسی تجارب معلمان مدارس ابتدایی ازاجرای طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر( شهاب )بود . رویکرد پژوهش کیفی بود و از روش پژوهش پدیدارشناسی توصیفی استفاده شد .میدان پژوهش، کلیه معلمان پایه چهارم ابتدایی مدارس دخترانه مجری طرح شهاب ناحیه دو همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ بودند .بر اساس روش نمونه گیری ملاک محور و قاعده اشباع نظری، تعداد ۱۶نفر از معلمان به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند، روش جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود .زمان مصاحبه از ۲۵ تا ۴۰ دقیقه متغیر بود .برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از کدگذاری و تحلیل مضمون استفاده شد . براساس یافته ها، تجربیات و ادراکات معلمان در چهار مضمون سازمان دهنده شامل مضامین انگیزشی، ستادی و پشتیبانی، آموزشی و اجتماعی و فرهنگی طبقه بندی شد و در مجموع ۳۱ مضمون پایه، برای مضامین سازمان دهنده شناسایی شد .همچنین نتایج نشان داد، معلمان ادراکات و تجربیات ناخوشایندی نسبت به اجرای طرح داشتند و بیشترین تجربیات ناخوشایند،مربوط به عوامل آموزشی بود .جایگزین ساختن خلاقیت، خودآغازی، جستجوگری، خوداکتشافی و خودانگیزشی به جای آموزش نتیجه محور، نمره محور، رقابت محور، پرآموزی و پرباری حافظه در سایه طرح شهاب نیازمند تعامل کلیه عوامل درگیر از جمله بنیاد ملی نخبگان، سازمان پرورش استعدادهای درخشان، دفتر هدایت استعدادهای درخشان،جامعه، خانواده، معلم و مدیر مدرسه است.

کلیدواژه ها:

رویکرد پدیدارشناسانه ، تجارب ، معلم ، دوره ابتدایی ، طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر( شهاب.)