منصب قاضی القضاه
محل انتشار: فصلنامه فقه و اصول، دوره: 38، شماره: 3
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQH-38-3_007
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1402
چکیده مقاله:
منصب قاضی القضاه را تاریخ نویسان در حکم موبد موبدان یعنی رئیس موبدان دانسته اند قاضی القضاه در تشکیلات قضایی حکومت های اسلامی یکی از مهمترین و بالاترین مقام قضایی بوده است، قاضی القضاه از جانب خلیفه وقت یا رئیس حکومت منصوب می شد و در همه ی امورقضایی دولت از جمله عزل و نصب قاضی ها را عهده دار بود و نایبانی با اختیارات کامل در ولایات می گماشت. قاضی القضاه سرپرستی مدارس و اوقاف و موقوفه ها و مسجدها و نماز را نیز داشته است. درباره ی نخستین قاضی القضاه اختلاف نظر هست اما بیشتر مآخذ، ابویوسف (د ۱۸۲ هجری قمری) را نخستین قاضی القضاه دانسته اند که از جانب هارون الرشید به این مقام منصوب گردیده است، در تشکیلات برخی حکومت ها ابتدا منصب قضاء القضاه و اقضی القضاه و سپس منصب قاضی القضاتی معمول گردید.مشابه این منصب را در قرطبه «اندلس» «قاضی الجماعه» می خواندند که هم دارای شخصیت علمی و سیاسی و هم شرایط امورقضایی را داشت. در مصر در دوره ی فاطمی علاوه بر قاضی القضاه «داعی القضاه» نیز می گفتند که همان اهمیت را دارا بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباسعلی تفضلی
آزاداسلامی مشهد