فقه اسلامی فقهی است مستقل و هیچ بستگی به قانون رم یا قوانین دیگر ندارد.

از زمانی که غربیان به منظور کشور گشایی و فراگرفتن دانش و هنر و صنایع شرقی خاصه اسلامی، مکاتبی به عنوان شرق شناسی و اسلام شناسی، و دانشگاه هایی بنام: السنه الشرقی در کشورهای خود باز کردند ودر مسائل و مواضیع ملل و نحل شرق به پژوهش و کاوش پرداختند، پژوهندگان ونویسندگان دراین باره از نظر انگیزه وهدف به دو دسته تقسیم شدند: عده کمی فقط از راه عشق به حقایق و معارفی که برآنها مجهول بود و علاقه به شناسایی اوضاع واحوال کشورهای مشرق و مبانی اصول اسلام، در این را گام برداشتند و همچنین طالبان حقیقت به بحث و پژوهش پرداختند و متاسفانه شماره این دسته بسیار کم و انگشت شمار است و آمار محققان کمتر در دسترس شرقیان قرار گرفته است. ولی دسته دیگری که قسمت عمده پژوهشگران هستند، بیشتر آنان به مجامع کلیسایی یا به دربارها و گروه های سیاسی و استثماری بستگی دارند و نظریات و آراء آنان غالبا آمیخته به اغراض و هدفهای خاصی است که در زیر پرده تحقیق و کاوش نهفته است. دسته سومی هم وجود دارد که دارای نیت وهدف سوئی نیستند ولی براثر بی اطلاعی و سادگی، و دوری از ماخذ و منابع درست، درکتابها و سفرنامه های خود مطالب فراوانی درباره عادات و آداب ادیان شرق، خاصه درباره اسلام و مسلملنان نوشته اند که به هیچ روی با حقیقت و تاریخ موافق نیست و گاهی به اندازه ای مطالب افسانه مانند و مخالف روایت ودرایت نوشته اند که خواننده از گستاخی آنان در جعل ودروغ یا بی خبری و سادگی به شگفت می آید.