اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و اضطراب مرگ بیماران سرطانی

هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان اثربخشی مداخلات اکت بر روی کیفیت زندگی و اضطراب مرگ بیماران سرطانی بود.روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی بیماران سرطانی شهر اصفهان بود که در بازه زمانی تابستان ۱۴۰۱ تحت درمان بوده اند. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس ۳۰ نفر از بیماران سرطانی انتخاب شدند. پس از همتا سازی شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش مداخلات اکت را به مدت ۸ جلسه (۹۰ دقیقه ای) دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ برنامه ای را دریافت نکردند. ابزار پژوهش حاضر مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (۱۹۷۰) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد کیفیت زندگی بیماران سرطانی پس از اجرای برنامه درمانی اکت در پس آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل افزایش یافته است(۷۷/ ۲۵۳ F=،۰۱/ ۰ P<)؛ و اضطراب مرگ آنها هم کاهش یافته است(۷۷/ ۱۶۴ F=، ۰۱/ ۰ P<). بنابراین برنامه درمانی اکت به عنوان یک برنامه درمانی می تواند برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش اضطراب مرگ بیماران سرطانی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

سرطان ، کیفیت زندگی ، اضطراب مرگ ، مداخلات اکت