تاثیر آموزش مستقیم و غیر مستقیم بر گسترش توانایی کاربرد شناسی زبان آموزان ایرانی: بررسی کارگفت درخواست

حجم وسیعی از تحقیقات عملی از سال ۱۹۹۰، اثرات اصلی و تفاضلی رویکردهای مختلف درتدریس کاربرد شناسی در زبان دوم را بررسی کرده اند. در همین راستا، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیرات تدریس مستقیم (قیاسی) و غیر مستقیم (استقرایی) بر یادگیری کارگفت درخواست توسط زبان آموزان ایرانی است. به همین منظور، ۵۱ دانشجوی زبان انگلیسی در ایران بصورت تصادفی در گروه­های مستقیم (تعداد=۲۴) و غیر مستقیم (تعداد=۲۷) قرار داده شدند. ویدیوها و نماهنگ های تصویری کوتاه در مورد کارگفت درخواست در اختیار هردو گروه قرارگرفت. آموزش عملی برای گروه غیر مستقیم شامل آموزش آشکار و مهارت قیاس به همراه تمارین گوناگون بوده، در حالیکه دوره آموزشی گروه غیرمستقیم متشکل از تکنیک های بهبود داده بود. هر دو روش مستقیم و غیر مستقیم که در مطالعه حاضر مورد استفاده قرارگرفتند، بر اساس اصول بنیادی رویکرد های آموزش فرم محور و آموزش معنا محور بکار گرفته شدند. یادگیری کارگفت ها در هر دو گروه از طریق یک آزمون کتبی تکاملی گفتمان در مراحل پیش و پس آموزش سنجیده شد. نتایج حاصل از آزمون کتبی تکاملی گفتمان نشانگر این بود که هم آموزش مستقیم و هم غیرمستقیم تاثیر چشمگیری بر یادگیری کارگفت درخواست توسط دانشجویان دارد. تحلیل های متعاقب یافته ها بیانگر تاثیرگذاری بیشتر آموزش غیرمستقیم نسبت به آموزش مستقیم بود. یافته های تحقیق مورد نظر کاربردهای نظری و عملی را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

کاربردشناسی بینازبانی ، آموزش مستقیم ، آموزش غیرمستقیم ، کنش کلام