بکارگیری مدل پذیرش فناوری در جهت توانمندسازی اشتیاق و مشارکت شهروندان در شهر شیراز

مشارکت شهروندی به عنوان اقدامات فردی و جمعی طراحی شده برای شناسایی و پرداختن به مسائل مربوط به نگرانی عمومی تعریف شده است. یک موضوع رایج در حوزه دولت های محلی به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان وسیله ای برای تقویت مشارکت شهروندان اشاره دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی ماهیت و قدرت رابطه بین عناصر مدل پذیرش فناوری و مشارکت شهروندان و میزانی است که یک مدل پذیرش فناوری توسعه یافته، دانش فناوری ارائه شده توسط وب سایت سازمان شهرداری شیراز را تسهیل می کند. در این تحقیق، یک مدل پذیرش فناوری توسعه یافته برای آزمون دانش فناوری در خدمات دولت الکترونیک آنلاین با به کارگیری نمونه ای از ۳۰۷ شهروند که از مزایای ارائه شده توسط وب سایت سازمان شهرداری شیراز استفاده می کردند، توسعه داده شده است. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS و روش مدل سازی معادلات ساختاری(SEM) برای آزمون دانش فناوری در خدمات دولت الکترونیک آنلاین استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه بسته ساختارمند بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که سازه های اصلی مدل پذیرش فناوری (سودمندی ادراک شده، سهولت استفاده و نگرش) به طور معناداری بر مشارکت شهروندان تاثیر می گذارد. سهولت استفاده و سودمندی درک شده تاثیر قوی بر مشارکت شهروندان نسبت به خدمات دولت الکترونیک داشتند.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهروندان ، مدل پذیرش فناوری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، شهرداری شیراز