از انقلاب ۱۳۵۷ تا انقلاب فرهنگی: تبارشناسی برآمدن انقلاب فرهنگی در تلاقی رخدادها و نیروها
محل انتشار: فصلنامه مطالعات دانشگاه، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 39 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOUS-1-2_007
تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1402
چکیده مقاله:
هدف این نوشتار بررسی تاریخی چگونگی برآمدن انقلاب فرهنگی است. انگاره رایج در مورد واقعه مذکور آن را تداوم و نتیجه طبیعی انقلاب ۱۳۵۷ می داند. به عبارتی، در نگاه یادشده، این فرض وجود دارد که چون واقعه انقلاب ۵۷ رخ داده، براساس ضرورتی طبیعی که از دل آن بیرون آمده، رخداد انقلاب فرهنگی هم باید اتفاق می افتاد. مقاله حاضر، با بداهت زدایی از این انگاره، چگونگی امکان مندی تاریخی آن را بررسی کرده است. مطالعه حاضر پیرامون این پرسش صورت گرفته است: نیروی رقم زننده انقلاب فرهنگی در نتیجه چه تحولات و رخدادهایی برکشیده و واقعه انقلاب فرهنگی را رقم زده است؟ این نحوه ورود به موضوع، لحظه ای از تاریخ دانشگاه را واجد اهمیت می کند که یا اغلب ذیل تاریخ نگاری وقایع قبل و بعد از خود مسکوت مانده یا ذیل روایت کلان و یکدست ساز تاریخ نگاری مسلط دانشگاه در بعد از انقلاب نادیده گرفته شده است. فهم این لحظه از چند منظر حائز اهمیت است: نخست، بسیاری از تلقی های رایج در مورد دانشگاه در بعد از انقلاب را باژگون می کند؛ دوم، برای شناخت وقایع و رخدادهای بعدی اهمیت زیادی دارد؛ سوم، تبار نظم چیره ای را که بر اکنون دانشگاه حاکم است ردیابی می کند؛ چهارم، چگونگی پیدایش انقلاب فرهنگی را به شکلی درون ماندگار و در نسبت با وقایع و رخدادهای این فضا/زمان تاریخی بررسی می کند. برای بررسی این موضوع، از رویکرد تحلیل تاریخی فوکو یا همان تبارشناسی استفاده شده است. تبارشناسی به پرسش از شرایط امکان لحظه حال معطوف است؛ یعنی نشان دادن این امر که پدیده در فضای تاریخی و اجتماعی خود چگونه پدیدار شده، چطور عمل کرده، و در نتیجه این عمل، چه چیزهایی را ممکن یا ممتنع ساخته است. یافته های مقاله حاضر فرض هم نشینی ذاتی انقلاب سیاسی اجتماعی ۱۳۵۷ و انقلاب فرهنگی خرداد ۱۳۵۹ را تاریخ مند نمی داند. واقعه ای که در پانزده ماه بعد از شکل گیری انقلاب، تصرف و تعطیلی دانشگاه را در پی داشت حاصل همایندی مجموعه ای از رخدادهای تاریخی است که در صورت عدم وجود و وقوع آن ها، انقلاب فرهنگی می توانست اتفاق نیفتد و یا حتی در یک تلاقی متفاوت، می توانست به گونه ای دیگررخ دهد. بنابراین، تبار شکل و ریختی از دانشگاه که امروز در ایران با آن مواجه هستیم، بیش از آن که متاثر از عقلانیتی کلی، آرمانی ناب، اراده نیرویی مشخص و ضرورتی از پیش تعیین شده باشد، در لحظه پیدایش اولیه، تابع برایند نیروهایی است که در نسبتی از منافع، اقتضائات، اتفاق ها و طی تاریخی غیرقطعی و شکننده ممکن شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صادق آبسالان
دکتری جامعه شناسی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :