تجربه زیسته خیرین از نوع فعالیت کمک رسانی

هدف پژوهش حاضر شناسایی تجربه زیسته کنشگران از فرایند انجام فعالیت های کمک رسانی است. به این منظور با ۱۱ نفر از افرادی که در طی سال های مختلف در حوزه های کمک رسانی فعال بودند مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. روش پژوهش کیفی و پدیدارشناسانه است. یافته های تجربیات مصاحبه شوندگان درکمک رسانی عبارتند از: مدرسه سازی، کتابخانه سازی، کارآفرینی برای زنان سرپرست خانوار، حمایت از دانش آموزان نیازمند وحمایت از کارتون خواب ها. طبق نتایج بدست آمده کنشگران اصلی نگرش های منفی به فرهنگ فعلی، نگرش مثبت به ذات امور خیریه، توجه به توانمندسازی و توسعه پایدار، انجام وظیفه و مسئولیت اجتماعی دانستن، پیگیری و نظارت داشتن، شفاف سازی فعالیت ها، وجود قوانین دست و پاگیر، عدم اعتماد مردم، لزوم حرفه ایی شدن و حفظ کرامت انسانی را موثر بر ماندگاری کمک رسانی و کارهای خیر می دانند. به طور کلی نگاه بدون دخیل کردن ارزش های شخصی و داشتن نگاهی مسئولانه به کارهای خیر به عنوان وظیفه انسانی از نتایج برآمده از پژوهش حاضر است.

کلیدواژه ها:

مسئولیت اجتماعی ، خیریه ، پدیدارشناسی ، اعتماد ، توسعه پایدار